Աստվածաշունչ մատյանից

Հանգուցյալ արդարը դատապարտում է կենդանի ամբարիշտներին, և վաղ հասունության հասած երիտասարդությունը դատապարտում է բազմամյա անիրավ ծերությունը։ Իմաստունի վախճանը տեսնում և չեն հասկանում, թե ինչ է խորհել Տերը նրա մասին և ինչից է զգուշացրել նրան։ Մարդիկ կտեսնեն և կարհամարհեն նրան, մինչդեռ Տերը պիտի ծիծաղի նրանց վրա։ Եվ դրանից հետո նրանք պիտի լինեն անարգ կործանման և ամոթանքի մեջ՝ հավիտենական մեռելների հետ, որովհետև Տերը պիտի պայթեցնի նրանց ուռած անշշունջ մարմինները, հիմքերից պիտի շարժի նրանց, մինչև որ նրանք իսպառ խոպան դառնան, տանջվեն ցավերի մեջ, և պիտի կորչի նրանց հիշատակը։

Իմաստություն Սողոմոնի 4. 16-19

Մեկնաբանություններ